گزیده‌هایی از کتاب «مثنوی آدم‌ها» (بخش نهم)

                            

                  ادامه‌ی گزیده‌های کتاب (قسمت سوم): 

متقی، بی عشق، خسته می‌شود

عشـق بـــی تقـوا شکسـته می‌شود

                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عقل خوب و مصلحت‌بین، دیگر است

جنـــگِ عشــق پاک، با عقــل زر است

                    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آدمـــی، بـا انـتـخـاب‌اش آدم است

بــی گزینش، روح، کم‌تر از کم است

                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

قصد ابله، خوب؛ فهم‌اش خوب نیست

چـــاره‌ی بـــدفـهـمــی بـدفهم، چیست؟!

                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دوست، گر ابله بُوَد، دشمن بُوَد

دشمـن، ار ابـــله نباشــد، تن بُوَد

                    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خوب می‌دانی خودت را، خوبِ خوب

غــــافـــل از آبِ زلال و عــــکـس چـوب!

                    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تـک‌گـُوان را تـک مـدان در گفت‌شان

نـفـس اماره است آن سو، یا که جان

                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

زوج بـاشـــد گـوهــرِ هر گفتِ ما

یک کلام و یـک شنیدن، جفتِ ما

                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گر خیال‌ات با حماقت جفت شد

آن خـیـــالاتِ مـحــال‌ات مفت شد

ور خیـال‌ات هم‌نشیــــن شد با خِرد

مــی‌پــری آن ســـوی خـُلق نیک و بد

                    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 بخش نخست  بخش دوم بخش سوم  بخش چهارم

بخش پنجم بخش ششم بخش هفتم بخش هشتم