بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

فیض و فضل٬ در کتاب مثنوی آدم‌ها




                   فیض۱ هـمـــواره نـشـانِ فضـل۲ نیست

                   فیــض٬ بــی فضـل ار بُوَد٬ جـز هزل نیست

                   هــــر فـضیــلت٬ فیــض حــق باشــد مدام

                   نیــست هـــر فیــضــی فضیــلت؛ والسـلام




پ.ن:

۱. خواست من از «فیض»٬ داده‌های گوناگونِ اجتماعی و علمی و فلسفی و دینی و ... ا‌ست.

۲. خواست من از «فضل»٬ خوبی و فضیلت و برتری‌ اخلاقی‌ست.

دو گونه ترس در کتاب مثنوی آدم‌ها





                       ترس ذاتی٬ ترس نـَبْوَد؛ «حالت» است

                       ترس از «ترس» است کز ذهنیت است

                       ترس انسان٬ گر بُـوَد عینــی٬ چه باک؟

                       ترس ذهنــی جـان نمـایــــد چاک چاک