فهرست کتابِ تازهمنتشرشدهی بنده (یعنی کتابِ «بررسیِ امکانِ تفسیر دینی از فلسفهی افلاطون»)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیشگفتار
مقدمه
فصل اول:
تأثیرپذیری از آیینهای سنتی و دینی باستان
۱. 1. مقدمه
۱. 2. تأثیرپذیری از ادیانِ معنویِ رواجیافته در میان یونانیزبانها
۱. 2. 1. تأثیر از جهت توجه به انسان و سویههای باطنی او
۱. 2. 2. تأثیر از جهت تشبه به مقام الوهیت
۱. 2. 3. تأثیر از جهت وحدت یا پیوند علم و عمل
۱. 2. 4. تأثیر از جهت اعتقاد به نفس، جاودانگی نفس، و تناسخ
۱. 2. 5. تأثیر از جهت رازورزی
۱. 3. تأثیرپذیری از دین زردشت
۱. 3. ۱. یونانیها و زردشت
۱. 3. ۲. تأثیر آموزههای زردشت بر افلاطون
۱. 3. ۲. 1. تأثیر از جهت دوگانگیِ جهان معقول و محسوس (گیتی و مینو)
۱. 3. ۲. 2. تأثیر از جهت شباهت یا نزدیکی انسان و خدا
۱. 3. ۲. 3. تأثیر از جهت روح و جاودانگی روح
۱. 3. ۲. 4. اسطوره ار و زرتشت
۱. 3. ۲. 5. تأثیر در جهت ایدهها
۱. 4. تأثیر دین سنتی – اسطورهیی
فصل دوم: قرینههای امکان تفسیر دینی از فلسفه افلاطون
۲. 1. قرینههای انسانشناختی
۲. 1. 1. مقدمه: جایگاه نفس در تفکر یونان باستان و تفکر افلاطون
۲. 1. 2. درونگرایی افلاطون
۲. 1. 3. توجه به فردیتِ فرد
۲. 1. 4. پیوند درونگرایی و کماعتباری حس و تجربه
۲. 1. 5. دروننگری و استدلالورزی
۲. 1. 6. ماهیت نفس
۲. 1. 6. 1. نفس: راز یا مسئله؟
۲. 1. 7. نفس جهان
۲. 1. 8. نفس انسانی و جاودانگی آن
۲. 1. 9. نفس انسانی و زندگی زاهدانه (و تا حدی دینورزانه)
۲. 1. 10. تشبه نفس به خدا
۲. 2. قرینههای معرفتشناختی
۲. 2. 1. باور به حقیقت متعالی
۲. 2. 2. سلوکِ نظری ـ عملیِ معرفت به حقیقت متعالی
۲. 2. 3. دیالکتیک
۲. 2. 3. 1. تشریح دیالکتیک از طریق تمثیل خط
۲. 2. 3. 2. دیالکتیک و امکان تفسیر دینی از فلسفه افلاطون
۲. 2. 4. پیوند معرفت و فضیلت
۲. 2. 5. متعلق نهایی معرفت: ایدهی نیک (خدا)
۲. 2. 6. تقابل بنیادین با مادهگرایی و نسبیگرایی
۲. 2. 7. ماهیت حقیقت
۲. 3. قرینههای وجودشناختی
۲. 3. 1. دوگانهی جهان مادی و جهان ایدهها
۲. 3. 2. ظهور و خفای حقیقت
۲. 4. قرینههایی درباره ماهیت فلسفه
۲. 4. 1. فلسفه و اروس
۲. 4. 2. فلسفه یعنی فیلوسوفیا و نه سوفیا
۲. 5. وجوه متمایز اندیشههای افلاطونی و اندیشهی دینی ـ عرفانی
۲. 5. 1. مقدمه
۲. 5. 2. ضروریدانستنِ سنجشِ روشمند و منطقی
۲. 5. 3. پایبندِ پندارهای انسان
۲. 5. 4. توجه به انسان (و جهانِ درونش)، به جای توجه به جهانِ بیرونی
منابع