پس از یک سال انتظار، به «دفتر دوم مثنوی آدم‌ها»ی من، مجوز انتشار ندادند! نمی‌دانم چه کنم!
بیتی از آن:
هر که خواهد شاد باشد، شاد نیست
شـــادیِ نـاآمــــده، جـــــز بـاد نیــست
دو بیت از دفتر دوم مثنوی آدم‌ها، که شوربختانه یک‌سال است پشتِ درهای وزارت ارشاد، مانده است و هنوز مجوز نگرفته است:
زرپرستی نیست زرخواهی؛ بدان!
ایـــن برای زنــدگــی؛ آن، ضد جان
زرپرستی، دوست را نادیدن است
پـابـرهـنـه بــر رفـاقـت ریــدن است