کتابِ مثنوی آدم‌ها، دفتر دوم، پس از حدودِ دو سال ماندن در ارشاد، و حدودِ یک‌سال غیر مجازشدن، سرانجام مجوز گرفت؛ اما نصفه و نیمه!... پس از بارها رفتن به ارشاد، دیداری با مسئول شعر داشتم و با او گفت‌گویی درباره‌ی کتاب کردم. نتیجه این شد که کتاب، فقط برای یک‌بار، آن‌هم فقط هزار نسخه، حق انتشار دارد! ـ
به هر روی، به زودی به بازار می‌آید
گزیده‌‌هایی جداشده از متن کتاب:
گریه، کی بر چشمه‌ی چشمَ‌ت نشست؟
آن زمان که بــی خبــر، قلبَ‌ت شکست!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــآی انسـان؛ مثـل ابلـه زیـست کن
آن زرنگی‌های خود را
"نیست" کن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گوهــر هـر انـتـخاب، انـدیـشه است
هر یکی، بی دیگری، بی
ریشه است
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق، اول، عشق بر خویش است و بس
تـا خــودت را نـشنــــوی، آن‌هـا،
هوس!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
"زر" از آنِ "زندگی"، یا "این" از "آن"؟!
ای امــان از زرپــرستـان؛
ای امـان!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
واژه‌هــا، ره‌ْزن‌تــر از آن ره‌ْزنـان!
واژه، گه، در واژه‌ای
دیگر، نهان!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عقده‌ها و صد دروغ، از بزدلی‌ست
خانه و کاشانه‌ی
ترسو، گِلی‌ست
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مرگ، بخشی از مدارِ زندگی‌ست
جزء، با کُلِّ خودش،
ناساز نیست
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایـن تناقض‌ها سـراسـر ذهنــی است
چی‌ست این ذهنِ بشر؟
کثرتْ‌پَرست!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ما به فرداهای خود، دل، بسته‌ایم
از غم دیــروزمان هم، خستـه‌ایـم!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آه؛ زاهــد، رد شــود از چـاهِ تـن
افتد او در چاله‌ی تن،
بی سخن!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آن که جان‌َش هست در دریای جان
هم تک و تنـهاست؛ هــم با
دیگران
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کی‌ست ابله؟ آن‌که مستِ مستِ مست
در بـهشتِ جـانِ خـود بنـشستــه است
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این زمان و آن زمان، در عشق نیست
عشق فردا، معنیَ‌ش پوچ و تهی‌ست
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
"راز" اگر کاویده گردد، شر شود
از هزاران "مسئله"، بدتر شود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فــرد، بی مــردم، نـدارد فردیت
جمع، بی تک‌ها نباشد جمعیت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هر که می‌بخشد که بخشیده شود،
در نهــایت، سخت رنــجیـــده شود!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ "زیبا"یی، دلیل‌انداز نیست
ذهن را با "راز"، هیچ انباز نیست
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشق دل، این‌جاست؛ دنبال‌َش نرو
ایــن درون، غـوغـاست؛ دنبال‌َش نرو
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
عشـق فانـــی، در کتـاب و دفتـر است
عشق‌ها، امروزه، پشت‌َش خنجر است!