باز هم بیتی از کتابِ در وزارتِ ارشادمانده (مثنوی آدمها، دفتر دوم). امیدوارم هرچه زودتر معجزه شود و بیرون بیاید:
خودنما، از بی کـَسان، تنـهاتر است
می نشیند با کـَسان، اما، کـَر است!
دو بیت از دفتر دوم مثنوی آدمها، که شوربختانه یک‌سال است پشتِ درهای وزارت ارشاد، مانده است و هنوز مجوز نگرفته است:
زرپرستی نیست زرخواهی؛ بدان!
ایـــن برای زنــدگــی؛ آن، ضد جان
زرپرستی، دوست را نادیدن است
پـابـرهـنـه بــر رفـاقـت ریــدن است