گزیدههایی از بیتهای کتاب (قسمت نخست):
خویش را بشناس اول؛ خویش را
تا بدانــی فرق نــــوش و نیــش را
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شـهــرِ پـر از ناســره: شـهــری خراب
شهرِ سرشار از سره: شهری سراب
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بت، نه بیرون، در درونات خفته است
ایــــن سخـن را آن پیمبـــر گفته است
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آنکـــه در بــازار دارد صـــد نـــــدا
جو فروش است او، ولی گندمنما
______________________
در پی شهرت دویدن، خامی است
قــاتـل زنجیـــرهای هم، نامی است
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این تلافیها، تلف کرده است جان
کیــــنهها کُشته است مرغ آسمان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رنــجها، گاهی نهانتر، بهتر است
آدم عاقل، بهجا، همچون کر است
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوست، دشمن؛ دشمنانام دوستاند
مــــردمــان، یــکســـر، به زیرِ پوستاند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مــرغ حق را با لباس حق کُشند
پایکوبـی میکنند و سرخوشاند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آری؛ این آباد، جای آدم است
جـا برای آدم کامــل، کم است
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بت، نه بیرون، در درونات خفته است
ایــــن سخـن را آن پیمبـــر گفته است
مادر بت ها بت نفس شماست