ما آدمها بسیار بهتر است که خشمهای کوتاه و کوچکِ خود را کم یا بیش بیرون بریزیم، تا ناگهان به خشم بزرگ و شکننده نرسیم. اگر از کسی ناراحت شدیم، تا جایی که جا دارد، باید نقدمان را بگوییم و ناراحتیمان را نشان دهیم؛ مگر در نمونههای کمتر، که سکوت، بهتر است.