شــهــر را٬ مایــه٬ میانمایـــــه بُوَد جانِ آن پـــرمـایـــــه٬ در ســایـــــه بُوَد
من٬ میانمایه؛ تو و او هم٬ چوناین شـهـروندان٬ یکســره٬ اهـــل زمیــــن
شهروندان٬ بیـش یا کــم٬ عادیاند مـــردم کامل٬ نـــه از ایـــــــن وادیاند
شهر ِ پُر از ناسره: شهــــری خراب شهر ِ سرشار از سره: شهری سراب