در دفتر پنجم و ششم مثنوی آدمها (که هنوز منتشر نشده است،) بسیار به جبر و اختیار پرداختهام (از نگاهی کمابیش تازه). بیت زیر از دفتر چهارم، تا حدی، فشردهی آنهاست.