بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

گزارشی از آزمون‌ها و مصاحبه‌های دکتری (بخش سوم)


مصاحبه‌ی دانشگاه تهران:


مصاحبه‌ی دانشگاه تهران، مانند آزمونِ کتبی‌ش، استاندارد و متعادل و خوب بود. آقای دکتر محمود خاتمی، این انسانِ فرهیخته و خوش‌برخورد، در هم‌آن گام نخستِ ورودم به اتاق، خیلی گرم، خوش‌آمد گفتند و بی‌ هیچ درنگی درباره‌ی کارهای پژوهشی‌م پرسیدند. آقای دکتر قوام‌صفری، مدیر و هم‌آهنگ‌کننده بودند و بر مصاحبه نظارت می‌کردند. آقای دکتر محمدرضا بهشتی، نام و نام خانوادگی را در برگه‌یی نوشتند و مهربانانه یکی دو پرسش‌ درباره‌ی پایان‌نامه‌ام کردند. ایشان وقتی نام و نام خانوادگی را پرسیدند (و من عرض کردم «سید هادی جعفری امان آبادی»)، خیلی گرم و صمیمی درباره‌ی «امان آباد» کنجکاو شدند و پرسیدند کجاست. و من توضیح دادم. آقای دکتر طالب‌زاده، خیلی آرام و آهسته و متین، پرسشی درباره‌ی وجود رابط و رابطی کردند و یک متن عربی جلو گذاشتند تا بخوانم و ترجمه کنم. و سرکار خانم دکتر کوکب نیز متن انگلیسی جلو گذاشتند تا بخوانم و ترجمه کنم. بحث و گفت‌وگویی نیز میان من و دکتر قوام‌صفری (درباره‌ی متن عربی که خواندم) پیش آمد که خیلی متین و مهربانانه برخورد کردند و من نیز حرف‌شان را پذیرفتم.

درباره‌ی کارهای پژوهشی‌م جناب دکتر خاتمی خودشان کارهای پژوهشی‌م را (که با آن‌ها از پیش، آشنایی داشتند) مطرح کردند و سراغ‌شان را از من گرفتند... . کتاب‌م درباره‌ی افلاطون به عنوان تألیفِ امتیازآور پذیرفته شد اما مقاله‌، پذیرفته نشد. آقای دکتر بهشتی گفتند که مقاله، طبق قانون، باید در مجله‌ی پژوهشی چاپ شده باشد نه در مجله‌ی تخصصی. کتاب‌ِ شعرم را نیز بنا بر درخواستِ دکتر خاتمی، عرضه کردم (البته فقط دفتر دوم را). ایشان به اساتیدِ گرامی گفتند که اگر موافقید، نگاهی به کتاب بیندازید و درباره‌اش نظر بدهید. کتاب، در دستِ اساتید، چرخی سه، چهار دقیقه‌یی خورد (!) و دوباره به دستِ دکتر خاتمی رسید ... و سرانجام، آقای خاتمی به من گفتند که رأی‌گیری شد و اکثریتِ اساتید، کتاب‌ شعر را [که بسیاری از مضمون‌های آن، کم و بیش فلسفی‌ست] به عنوانِ کتابِ فلسفی نپذیرفتند!

در مجموع، برخوردِ اساتید فرهیخته‌ی دانشگاه تهران، بزرگوارانه و پخته و درخور نام و جایگاه‌ِ‌شان بود. مصاحبه نیز خوب و شسته و رفته و نه چندان طولانی بود. از همه‌ی بزرگواران و اساتیدِ این دانشگاه، سپاس فراوان دارم.

البته دو انتقاد نیز دارم؛ که در بخش چهارم خواهم گفت.


نظرات 1 + ارسال نظر
علی چهارشنبه 26 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 01:17 ب.ظ

'گزارشتون عالی و قابل استفاده است فقط خانم دکتر کوکب را نمی شناسم. میشه بیشتر بگویید درباره ایشان؟
ممنون

متأسفانه من نیز این بزرگوار را نمی‌شناسم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد