یک طرف٬ خود میکشد تا در نهان انتقام از دیــــگران گیـــرد؛ بدان
سخت نـــفـــرت دارد از اطـــرافــیان میهراسد سخت از این و از آن
نــاتــــــوان از آن تـــقــابــلهـــای رو روی آورده بـــه جنــــگِ تــوبهتــو
او تـــوانــا نیـــست کـــس را بشکند لاجرم٬ خود را و خود را میزند
مثنوی آدمها٬ انتشارات آشیان