مرغ حق را با لباس حق کشند پایکوبی مــیکنند و سرخوشاند!
مثنوی آدمها٬ انتشارات آشیان
خـــار بــاشــــــــــد آن زبــانِ نیـــــشزن بیگمان خوار است جانِ نیشزن
خوارها در دستِشان خار است و بس خویــش را اول زنند٬ آنگاه کـَس