در جهانبودن٬ همانا بودن است بودنِ بی دیگران٬ نفی «من» است
یــک طـــرف٬ کارش بـــرای دیــــگــری مــیپــذیـــرد دیـــگــری را چــون «ولی»
گر بگویندش: «بکـُش»٬ او قاتل است عقل و فکر و ذهن و مغزش باطل است
دیکتهی «عقل»اش چنین باشد عیان: آن «الف»٬ و آن «غین» باشد بیگمان!!