توانای حقیقی

نمایشگاه کتاب٬ شبستان٬ راهرو ۳۲ ٬ انتشارات آشیان

بخشی از کتاب «مثنوی آدم‌ها»:

آن طـــرف را بـــنــگــریـــــــد ای قـــلــدران!

او نـــجـــنـــــگـــد بــا شـــــــلان ِ نــاتــــوان

مــــــــی‌دهــــــد؛ امـــــــــا بـــدون مــنــتــی

از تـــوانــایــــــــی بــگــیــــــرد دسـتـکــی

بـیــش مــی‌بــخـشــــد؛ گـهـی کیفـر کند

ایــــــــن، هــمـــــان باشـــد که آن مـادر کند

مـــایــــــــه‌ی او آن ســرشت و خـوی اوست

خوی و بوی و موی و روی‌اش، سوی او‌ست

«شـــخص» و «شخصیت» در او یکسان بُوَد

«چـیــستــی» در «هستـی»‌اش پنـهان بُوَد

آن «نــمـــــــودِ» او نــبــاشـــــــد عــیــنـکــی

بـــــــــــودِ او، بــــــــــود و نــمــــــــودِ کـودکی

نشانه‌ی دین‌فروش‌ها

نمایشگاه کتاب٬ راهرو ۳۲ ٬ انتشارات آشیان

بخشی لز کتاب «مثنوی آدم‌ها»:

دین‌فروشان

یــــــک طـــرف٬ دیـــن‌داری‌اش سـوداگری‌ست

ایـــــــن‌چنیــــــن کس٬ از خدای‌ دین٬ بری‌ست

دیــــــــــن بــــــــرای او فقط یــــــک ماکت است

کــفـر پنـــــهان‌اش هـــمـیــــــشه ساکت است

راز میـــل او بـــه دیـــــــن٬ ایـــــــن هست ایـــن

بــــشنـــویــــــــــــد ای ســــاده‌بــیــــــنان زمین:

مــــــی‌فـــــــروشــــــــــد دیــــــن خـود را در نهان

تــــا بــــگـیـــــرد بــر دهــــــــان٬ یـــــک لقـمه نان

آی مــــــــردم! هــــــر کــه حـــــــرف از دیـــــن زند

بــنـــــــــگریــــــــدش او چــــــه دارد مــــــی‌تــنــد!

پشتِ حرف‌اش چیست؟! پنهان‌اش چه هست؟!

تــا بــه کـــی بــاشـیـــــم در انــدیــشه٬ پست؟!!

آن‌کــه بــسـیـــــار از خـــــــدا گـــویــــــــد٬ بـــدان!

شــایــــــد او ریـــگی به کـــفش‌اش هست؛ هان!

یــــــک نـــشـــان دارم از ایــــنــان؛ بـنـــگـریـــد!

دیـــــــن‌فــــروشــــان٬ صـــد نــدا دارنـــد و دیــــد

دیــــــــن‌فــــــروشـــان کـارشــــــان بـــازاری است

کـــارشــــــــــان بـــا داد و افـــغـــان٬ کـــاری است

گــــر نــبــاشـــــــــــد داد و فـــــــریــــاد و فــــغــان

دیـــــن‌فـــــروشــــــی٬ از بـــن و پـــایـــــه٬ نـــهــان

مــــایــــه‌ی ایـــــــن کـــــار٬ فــــــریــــاد است و داد

دیــــــــن‌فــــــروش ِ بــــی‌فـــــغــــــان٬ دنــیـــا نـزاد