گزیده‌هایی از کتاب «مثنوی آدم‌ها» (بخش هشتم)

                                    

                ادامه‌ی گزیده‌های کتاب (قسمت دوم): 

«زشت»، چــون «زیبــا»، نمایی از وجود
هـــــر دو مــی‌چــــرخـنـــــد در دریـای جود
                 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هر جمیلی، دل‌ربـا نَبْوَد؛ بدان!
دل‌ربـایــــی، قصــه‌ای دارد نهـان!
            ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کودک و پیر، عاشق و اهل جنون
فـی المـعانــی و الخـُلـُق، لایعقِلون
                  ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آدمی، در چنگال صدها غفلت است
ایـــن، هـمــــان تعریفِ انسانیت است
گــر نـبــــــود ایـــــن غفلتِ کــور و کبــود
انـــقــــــــــراض آدمــــــــــــی، رخ داده بود
                  ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
راهِ انـســان، راهِ نسبیـت بُوَد
اعــــتـبــارِ هر عمـــل، نیت بُوَد
                  ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این جهان، رازی‌ست پنهان، توبه‌تو
آدمـــی، پنهـان‌تــــر از ایـــن چهارسو
                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ابـلهـــــان را با مســــافت بنـــگرید!
دوستــی، هـرگـــز! نصیحت، بشنوید!
                   ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بت، نه آن باشد که می‌دانـی بت است
آن‌چه در اندیـــشــه می‌خوانی، بت است
                    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مؤمن ار عادل نباشد، کافر است
کافـرِ عـادل، بــدان! مـؤمـن‌تر است
                    ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گزیده‌هایی از کتاب «مثنوی آدم‌ها» (بخش هفتم)

                           

                    گزیده‌هایی از بیت‌های کتاب (قسمت نخست):  

خویش را بشناس اول؛ خویش را
تا بدانــی فرق نــــوش و نیــش را
               ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شـهــرِ پـر از ناســره: شـهــری خراب
شهرِ سرشار از سره: شهری سراب
               ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بت، نه بیرون، در درون‌ات خفته است
ایــــن سخـن را آن پیمبـــر گفته است
               ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آن‌کـــه در بــازار دارد صـــد نـــــدا
جو فروش است او، ولی گندم‌نما
               ______________________
در پی شهرت دویدن، خامی است
قــاتـل زنجیـــره‌ای هم، نامی است
               ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این تلافی‌ها، تلف کرده است جان
کیــــنه‌ها کُشته است مرغ آسمان
               ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رنــج‌ها، گاهی نهان‌تر، به‌تر است
آدم عاقل، به‌جا، هم‌چون کر است
               ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دوست، دشمن؛ دشمنان‌ام دوست‌اند
مــــردمــان، یــکســـر، به زیرِ پوست‌اند
                ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مــرغ حق را با لباس حق کُشند
پای‌کوبـی می‌کنند و سرخوش‌اند
                ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آری؛ این آباد، جای آدم است
جـا برای آدم کامــل، کم است
                ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

ادامه دارد...
بخش نخست  بخش دوم بخش سوم  بخش چهارم

بخش پنجم بخش ششم