بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

بوسه‌ گرگ

گرگی ... بوسه‌ای ... با همه ... و ... بر همه (از من / درباره‌ی هر آنچه که در من / می‌گذرد)

مرگ و زندگی در مثنوی آدم‌ها



به‌تر است چندان به خودِ مرگ و به مرگِ خود نیندیشیم. به زندگی و حیات خود و داشته‌های‌ آن بیندیشیم. چرا؟ چون مرگ نیز یکی از داشته‌های حیات ماست. قرار نیست مرگ بیرون از این زندگی رخ بدهد. بیتی از مثنوی آدم‌ها در این باره: