زورگویانِ بدخواه

یـــک طـــرف٬ کـارش ســتـــم‌کــاری بُوَد        خـــون٬ هــمـــاره٬ از کف‌اش جــاری بُوَد

مـــــردمــــان را لِــه کنــــد در زیـــــــر پـا         ارمــغــانِ شـــــوم او٬ مـــــــرگ و فــنــا

او خــــدای‌اش زور و بـــازو؛ قــدرت است        با شیاطین٬ هم‌نشین؛ هم‌صحبت است

یک کف‌اش پول است و سکه؛ اسکناس         یــک کـفِ دیــگـــر نـــگر؛ حــلقـــوم ناس

زور گـویـــــــد مــردمــان را بــی حــسـاب        بــــی گمـــان٬ در انــتــظــار صــد عِقــاب

                                                                                                    هادی جعفری٬ مثنوی آدم‌ها