کودک در سنِ حدودِ یک تا دو سالگی، و حتا شاید تا سه سالگی، رفتارهای‌َش واکنشی‌ست (واکنش به محیط پیرامون‌ش؛ چه اشیا و چه انسان‌ها). یعنی کودک در این سن، پیش از رفتارش، فکر و تأمل نمی‌کند. یعنی هرگز در ذهنَ‌ش این نیست که کارِ بدی بکند. پس رفتارهای کودک را نباید جدی گرفت و سخت‌گیری کرد.
نمونه: اگر کودک، یک سیلی به گوشِ شما یا گوشِ کسی دیگر زد، این رفتارش فقط یک واکنش به رفتاری‌ست که پیش از آن، از کسی یا چیزی یا حادثه‌یی دیده است. و شما هرگز نباید واکنش نشان ندهید. هرگز نباید او را دعوا کنید. هرگز نباید به او بگویید: «بچه‌ی بد». نترسید و گمانِ باطل نکنید که اگر چیزی به کودک نگویید، بی ادب می‌شود. هرگز این‌جور نیست.
پس چه باید کرد؟
در این‌جور مواقع، باید حواس‌َش را به چیز دیگر پرت کرد.
کانال تلگرام من:
https://t.me/masnavi_Adamha
برایتان موفقیت توام با سر بلندی آرزومندم
شما هم به من سر بزنید واقعا دست گلتون درد نکنه،تشکرررررررررر
65168